Πλούταρχος

Η παντελής απάθεια μέγα είναι και θείον.

Παντελὴς ἀπάθεια μέγα καὶ θεῖον.

Πλούταρχος, Ἠθικὰ 83 Ε                              

Αισχύλος

Καθείς περηφανεύεται αν έχει επιτυχίες.

Ἁβρύνεται γὰρ πᾶς τις εὖ πράσσων ἀνήρ.

Αἰσχύλος, Ἀγαμέμνων 1205   

Θουκυδίδης

Τέρπουνε πιο πολύ οι τιμές από τα κέρδη μάλλον.

Τὸ τιμᾶσθαι μᾶλλον τέρπει τοῦ κερδαίνειν.

Θουκυδίδης Β 44             

                                 

Μένανδρος

Δεν πρέπει να ανακαλείς κακά του παρελθόντος.

Οὐ χρὴ τὰ πρόσθεν ἐν μνήμῃ κακά.

Μένανδρος, Γνῶμαι μονόστιχοι

Ευριπίδης

Η πράξη είναι δύσκολη, η συμβουλή καθόλου.

Χαλεπὸν τὸ ποιεῖν, τὸ δὲ κελεῦσαι ῥᾴδιον.

Στοβαίου Ἀνθολόγιον, Ευριπίδης, Ὅτι ῥᾷον ἄλλον παραινεῖν ἤ ἑαυτὸν 2

                     

Ξενοφών

Χρυσάφι να μην αποκτάς κι ασήμι μα σοφία.

Οὐκ ἀργυρίου καὶ χρυσίου προείλου θησαυροὺς 

κεκτῆσθαι μάλλον ἤ σοφίας.

Ξενοφῶν, Ἀπομνημονεύματα Δ 11 9

        

Σοφοκλής

Τους περισσότερους θνητούς τους θρέφει η ελπίδα.

Ἐλπὶς γὰρ ἡ βόσκουσα τοὺς πολλοὺς βροτῶν.

Στοβαίου Ἀνθολόγιον, Σοφοκλῆς, Περὶ ἐλπίδος 14

Ισοκράτης

Ωραία να ενδύεσαι μα να μην καλλωπίζεσαι.

Τὰ περὶ τὴν ἐσθῆτα φιλόκαλος, ἀλλὰ μὴ καλλωπιστής.

Ἰσοκράτης, Πρὸς Δημόνικον 27    

Σοφοκλής

Μία πνοή ο άνθρωπος και μια σκιά μονάχα.

Ἄνθρωπός ἐστι πνεῦμα καὶ σκιὰ μόνον.

Στοβαίου Ἀνθολόγιον, Σοφοκλῆς, Περὶ τοῦ βίου, ὅτι βραχὺς καὶ εὐτελής, καὶ φροντίδων ἀνάμεστος 48

                                                                     

Όμηρος

Πάντα των νέων τα μυαλά πετούν σαν τον αέρα.

Αἰεί δ᾿ ὁπλοτέρων ἀνδρῶν φρένες ἠερέθονται.

Στοβαίου Ἀνθολόγιον, Ὅμηρος, Περὶ νεότητος 18

Ευριπίδης

Τι άλλο είν᾿ ο γέροντας; Φωνή ᾿ναι και σκιά.

Τι δ᾿ ἄλλο; Φωνή καὶ σκιὰ γέρων ἀνήρ.

Στοβαίου Ἀνθολόγιον, Ευριπίδης, Ψόγος γήρως 7 

         

Μίμνερμος ο Κολοφώνιος

Λίγο κρατά, σαν όνειρο, η νιότη η πολύτιμη.

Ἀλλ᾿ ὀλιγοχρόνιον γίγνεται, ὥσπερ ὄναρ, ἤβη τιμήεσσα

Στοβαίου Ἀνθολόγιον, Μίμνερμος, Ψόγος γήρως 34       

                                              

Σωτάδης

Λιμάνι όλων των θνητών είναι, φίλε, ο θάνατος.

Πάντων ὁ λιμὴν τῶν μερόπων ὁ θάνατός ἐστιν.

Στοβαίου Ἀνθολόγιον, Σωτάδης, Ἔπαινος θανάτου 11